اخراجي ها ، تبعيدي ها و وادار به استعفا در سه سال گذشته

روزي بود كه همشهري با مطالب و نوشته هايش روزنامه طراز اول اين كشور بود . اين اول بودن نه به صرف تيراژ بلكه به واسطه مطالب خواندني آن نيز بود. اما امروز باعث ننگ است كه بگويند همشهري را فقط براي آگهي هاي آن مي خرند و بس
چرا چنين اتفاقي افتاد؟ مسلم است كه اگر نيروهاي كيفي روزنامه قلع و قمع شوند و مديراني بيايند كه فقط" بله قربان گو "بوده و جز به جيب خود به چيز ديگري مثلا سرنوشت روزنامه نينديشند همان اتفاقي مي ا فتد كه امروزه در همشهري مي بنيم . روزهايي بود كه افرادي چون محمد قوچاني افتخارشان كار كردن در روزنامه همشهري بو اما هم اينك حتي نيروهاي قديمي هشمهري از اين كه عنوان كنند در روزنامه همشهري كار ميكنند خجالت زده مي شوند. چرا؟ چون اين روزنامه ديگر هيچ كيفيتي ندارد مگر نيازمنديها و آگهي هاي آن كه البته آن هم متعلق به دوران گذشته است و مديران جديد جز لطمه وارد كردن به آن و سر كشيدن همه ثروتش كار ديگري نكرده اند
و اما در اين مطلب مي خواهيم اسامي تنها تعدادي از همكاران و كاركناني را بياوريم كه در اين سه چهار سال اخير اخراج ؛ تبعيد ؛ وادار به استعفا ويا به جبار مشاور شده اند . مابقي را هم اعلام مي كنيم
صدري ، صدفي ، زيد آبادي، قليچ خاني ، حيدري ، دري ، مجدفر ، اميرشاهي ، توكلي ، كوثري(به اجبار مشاور مدير شده است!) ، زيبا كلام ، عبداللهي ، توكلي(فرهنگي و هنري) ، عمويي ، چپيور نژاد ، هماوندي ، راهب هماوندي ، مطلق ، طاهر كناره ، شكري ، رضايي ، توانا ، ارشاد ، آصف ، منصوري پازوكي ، معماريان ، اسلامي ، بهرامي ، ژاله جو ، خواجه نصيري ، كشاورز ، كدخدايي ، عزيزي بني طرف ، سبوكي ، مريخي ، مرتضوي ، اكبرياني ، پوراسكندر ، اسدي ، جمشيدي ، پاپي ، كوهنورد ، امامي ، جنان صفت ، صباغيان ، كدخدازاده ، لقماني ، صحرايي ، حيدري ، شاكري ، منصوريان